تو ...

در زندگی لحظاتی هست

که احساس آزردگی و تنهایی و ... می کنیم

و می‌پنداریم دورا دورمان خالی شده ،

اما من بر این باورم که این لحظات ،

لحظات اتصال به روییدن است .

در این لحظات است که  

می کوشیم برای دوباره یافتن چیزهایی که زمانی ‌داشته‌ایم ،

روی می‌آوریم به جهتی دیگر و جانبی دیگر

با شناختی تازه و نو ، با بیداری‌یی تازه

گویی چنان است که باید به قلمرو رنج گام نهاد

و آن نبرد برای روییدن و بالیدن دوباره است

و رسیدن به قله‌های تازه ...

پ.ن : تو هم از همونایی هستی که زمانی داشتمت ( البته هنوزم دارمت ) .